Wat is de richting van magnetisatie?

De magnetisatierichting is de eerste stap voor permanente magneetmaterialen zoals NdFeB- en SmCo-magneten om magnetisme te verkrijgen. Het vertegenwoordigt de positie van de noord- en zuidpool in een magneet of magnetische samenstelling. Het magnetisme van materialen met permanente magneten komt voornamelijk voort uit de gemakkelijk magnetiseerbare kristalstructuur. Door deze structuur kan de magneet zeer hoge magnetische eigenschappen verkrijgen onder invloed van een sterk extern magnetisch veld, en zijn magnetische eigenschappen zullen niet verdwijnen nadat het externe magnetische veld is verdwenen.

Kan de magnetisatierichting van een magneet veranderd worden?

Vanuit het perspectief van magnetisatierichting zijn magnetische materialen onderverdeeld in twee categorieën: isotrope magneten en anisotrope magneten. Zoals de naam al doet vermoeden:

Isotrope magneten hebben dezelfde magnetische eigenschappen in elke richting en trekken elkaar willekeurig aan.

Anisotrope permanent magnetische materialen hebben verschillende magnetische eigenschappen in verschillende richtingen, en de richting waarin ze de beste/sterkste magnetische eigenschappen kunnen verkrijgen, wordt de oriëntatierichting van permanent magnetische materialen genoemd.

Oriëntatietechnologie is een noodzakelijk proces voor het produceren van anisotrope permanente magneetmaterialen. De nieuwe magneten zijn anisotroop. De magnetische veldoriëntatie van poeder is een van de sleuteltechnologieën voor het vervaardigen van hoogwaardige NdFeB-magneten. Gesinterd NdFeB wordt over het algemeen geperst door magnetische veldoriëntatie, dus de oriëntatierichting moet vóór productie worden bepaald, wat de geprefereerde magnetisatierichting is. Als een neodymiummagneet eenmaal is gemaakt, kan deze de magnetisatierichting niet meer veranderen. Als blijkt dat de magnetisatierichting verkeerd is, moet de magneet opnieuw worden aangepast.

Wat is het verschil tussen axiale magnetisatie en radiale magnetisatie van een magneet?

Axiale magnetisatie en radiale magnetisatie worden vaak gebruikt om de magnetisatierichting van cilinder-/schijf-, ring- en boogmagneten aan te geven. Bij axiaal gemagnetiseerde magneten bevindt de magnetische kracht zich voornamelijk op de twee kopvlakken. Voor radiaal gemagnetiseerde magneten bevindt het magnetische veld zich voornamelijk op de binnen- en buitenbogen.

Wat is magnetisatie?

Magnetisatie is het proces van het aanbrengen van een magnetisch veld op het permanente magneetmateriaal in de richting van de oriëntatie van het magnetische veld en het geleidelijk verhogen van de magnetische veldsterkte om de technische verzadigingstoestand te bereiken.

Gesinterde NdFeB permanente magneetmaterialen kunnen worden gemaakt in vierkante, cilindrische, ronde, boog- en andere vormen. Hun magnetisatierichting is relatief eenvoudig, meestal axiale en radiale magnetisatie.

Naast de eenvoudige magnetisatierichting kan de gesinterde NdFeB-ring ook meerpolig worden gemagnetiseerd volgens de werkelijke behoeften, dat wil zeggen dat meerdere N-polen en S-polen na magnetisatie op één vlak kunnen worden weergegeven. Meerpolige ringen vereisen het gebruik van speciaal ontworpen magnetiserende armaturen, waardoor extra kosten voor magnetiserende armaturen ontstaan.

Hoe een magneet magnetiseren?

Een magnetiseur is een hulpmiddel voor het magnetiseren van magnetische materialen of componenten. Hierdoor kunnen we een magnetisch veld aanbrengen op permanent magnetische producten die gemagnetiseerd moeten worden.

Het basisprincipe van magnetiseren is het plaatsen van een magnetiseerbaar object dat gemagnetiseerd moet worden in een magnetisch veld dat wordt gevormd door een spoel waar een gelijkstroom doorheen vloeit. Er zijn twee manieren: DC-magnetisatie en pulsmagnetisatie.

Als het magnetisatieveld het technische verzadigingsveld niet bereikt, zullen de remanentie Bj en de dwangkracht Hcj van het permanente magneetmateriaal niet hun juiste waarden bereiken. Hoe bepaal je in dit geval de energie van de magnetiseur?

Bepaal eerst de grootte van het gemagnetiseerde gereedschap volgens de grootte van het gemagnetiseerde product en de magnetisatierichting. Vervolgens wordt de grootte van het magnetische veld in het midden van het gereedschap berekend. De grootte van het magnetische veld van het gereedschap moet 3-5 keer de dwingende kracht van de magneet zijn. Bereken vervolgens de magnetiseringsstroom. Volgens de stroom en spanning van de magnetiseur wordt uiteindelijk de capaciteit van de energieopslagcondensator van de magnetiseur bepaald.